Baby blues, czyli smutek po narodzinach dziecka. Czym jest spowodowany?

Dokładne przyczyny baby blues nie są znane natomiast moment, w którym to się dzieje wskazuje na to, że głównym powodem są nagłe i silne wahania hormonalne. Ciało kobiety dochodzi do siebie po porodzie i przygotowuje się do opieki nad dzieckiem (np. początki laktacji są wysiłkiem zarówno dla ciała, jak i bardzo często dla samej kobiety).
Baby blues może się kojarzyć z depresją natomiast ma lżejsze objawy. Może się objawiać niezrozumiałymi wybuchami płaczu, smutkiem, drażliwością, zmęczeniem i uczuciem niepokoju. Natomiast to co jest bardzo ważne, to to, że są to objawy krótkotrwałe, pojawiają się tuż po porodzie i na ogól mijają w ciągu 2 tygodni od porodu, kiedy poziomy hormonów zaczną się stabilizować.
Niektóre dane podają, że aż 80% kobiet po porodzie może odczuwać baby blues, więc jest to naprawdę powszechnie występujący proces, przez który przechodzi nasze ciało, umysł i emocje.

Depresja poporodowa – Jakie są jej objawy?

Depresja może objawiać się na wiele różnych sposobów. Może być znacznie obniżony nastrój, przejmujący smutek, nagła płaczliwość. Może być też silna drażliwość, wszystko cię irytuje, denerwuje, łatwo wybuchasz gniewem. Nic cie nie interesuje, rzeczy, które kiedyś sprawiały przyjemność, teraz są ci obojętne. Silne obawy i lęki o dziecko, brak jakiejkolwiek przyjemności z przebywania z dzieckiem, niechęć do zajmowania się nim. Mogą być też objawy bardziej fizyczne – trudności ze snem (nie możesz zasnąć, budzisz się w nocy, lub też nadmierna senność), kłopoty z apetytem. Problemy poznawcze, czyli brakuje ci słów, nie możesz się skupić na niczym, zapominasz wszystko.
Nie musisz mieć wszystkich tych objawów. Wystarczy, że pojawiają się niektóre z nich, ale są na tyle uporczywe i silne, że przeszkadzają w normalnym funkcjonowaniu i powodują duże cierpienie.
Oczywiście jakiejkolwiek myśli samobójcze, lub choćby myśli typu, „życie nie ma sensu”, „może lepiej by mnie tu nie było”, „jakby to było gdyby mnie tu nie było”, „będzie im lepiej beze mnie”… powinny być absolutnie sygnałem alarmowym i powodem szybkiego zgłoszenia się po pomoc i do specjalisty, a w razie braku innych możliwości zgłoszenia się na izbę przyjęć w szpitalu.

Skąd się bierze depresja poporodowa, czy można jej uniknąć?

No i znów – dokładne przyczyny powstawania depresji wciąż nie są dokładne znane. Depresja może pojawić się nagle lub objawy z czasem mogą coraz bardziej się nasilać. Na depresję może zachorować każdy.

Jakie są czynniki ryzyka depresji poporodowej?

Są czynniki ryzyka, na które warto zwrócić uwagę, natomiast może to spotkać każdego. Czynnikami ryzyka są m.in. zmiany hormonalne, stres w ciąży i po porodzie. Też trudne relacje z partnerem lub samotne macierzyństwo, brak wsparcia i problemy związane z opieką nad dzieckiem, trudności z zaakceptowaniem zmian w życiu związanych z pojawieniem się dziecka. Mogą to też być wielokrotne porody, niechciana, zagrożona ale też i długo wyczekiwana ciąża, traumatyczne wspomnienia związane z porodem i wcześniejsze poronienia. No i również występująca wcześniej depresja lub inne zaburzenia nastroju oraz występowanie zaburzeń psychicznych w rodzinie.

Jak wykrywać depresję poporodową?

Jeśli chodzi o wykrycie depresji- na co należy zwrócić uwagę? Na czas występowania i nasilenie objawów. Jeśli objawy zaczną występować w jakimkolwiek momencie, w ciągu nawet roku od porodu i trwają dłużej niż 2 tygodnie – zgłoś się do psychoterapeuty na konsultację.

Jakie są metody leczenia depresji po porodzie?

W zależności od powodów i nasilenia depresji, czyli jak bardzo objawy przeszkadzają nam w codziennym funkcjonowaniu i są powodem cierpienia, depresje można leczyć psychoterapią, lekami, lub połączeniem terapii i leków.
Pamiętajcie mamy karmiące, że depresję można leczyć farmakologicznie, bez potrzeby odstawiania dziecka od piersi. Należy tylko znaleźć odpowiedniego lekarza. Wciąż wiele kobiet boi się sięgać po pomoc bo obawia się, że lekarz będzie kazał im odstawiać dziecko od piersi a i to wciąż faktycznie się zdarza. To bardzo ważne, by w tak trudnym czasie nie pozbawiać kobiety czegoś, co może być ważne dla niej i dla dziecka. Często depresji towarzyszy poczucie winy, negatywna ocena siebie. Jeśli kobieta słyszy, że musi odstawić dziecko, a jest to coś dla niej ważnego, być może walczyła długo o laktację, jest przekonana, że to jest ważne dla jej dziecka i odbiera mu to, że jest przez to złą matką. Jest to jedna z czynności, która też pomaga tworzyć więź między matką a dzieckiem. Także pamiętajcie, są teraz dostępne leki, które można brać i nadal karmić piersią.